Woda ze studni jest jednym najczęstszych źródeł wody pitnej. Pozyskuje się ją poprzez wykonanie odwiertu w ziemi i wypompowanie jej z warstw wodonośnych. Woda z takiego ujęcia nie jest niestety krystalicznie czysta. Niesie ze sobą rozpuszczone sole, chemikalia i mikroorganizmy, które mogą być potencjalnie szkodliwe dla organizmu ludzkiego. Dlatego bardzo ważne, aby poddać ją dokładnemu procesowi oczyszczania. Podpowiadamy, jak oczyszczać wodę ze studni i dobrać odpowiedni filtr do wody.
Jaka studnia?
Woda z odwiertów to w dużej mierze woda deszczowa, która wsiąka głęboko w ziemię i zostaje uwięziona pomiędzy warstwami skalnymi. W zależności od głębokości, na jakiej znajduje się woda, rozróżniamy dwa rodzaje studni: głębokie i płytkie. Głębokie to takie, które wymagają wykonania odwiertu poniżej 20 metrów, płytkie – mniej niż 15 metrów.
Głębokość odwiertu jest bardzo ważna, ponieważ daje nam wiedzę, z jakim poziomem zanieczyszczenia wody gruntowej mamy do czynienia. Jakość wody z głębokich odwiertów może być obniżona przez wysokie stężenie naturalnie występujących niebezpiecznych substancji chemicznych i minerałów. Natomiast w przypadku płytkich studni mamy zazwyczaj do czynienia z zanieczyszczeniami mikrobiologicznymi i chemicznymi. Dzieje się tak dlatego, że woda nie jest chroniona przed powierzchniowymi zanieczyszczeniami przez warstwy gliny i gleby. Ten brak bariery sprawia, że do wody przenikają niebezpieczne substancje, w tym ludzkie i zwierzęce odchody, powodując jej skażenie. Takiej wody oczywiście nie możemy spożywać bez odpowiedniego procesu oczyszczania.
Poziom TDS
(Total Dissolved Solids albo „rozpuszczone substancje trwałe”) wody ze studni jest zazwyczaj wyższy niż wody z miejskiego wodociągu (ta zanim trafi do domów podlega procesowi dezynfekcji). Zazwyczaj ten wskaźnik wynosi około 500 ppm lub więcej. Taka wysoka ilość rozpuszczonych substancji sprawia, że woda ze studni ma na ogół słony smak, przez co jest trudna do przełknięcia. Aby ją uczynić zdatną do picia, potrzebne są zaawansowane technologie oczyszczania takie jak: odwrócona osmoza (RO) i filtracja ultrafioletowa (UV).
Jaki filtr, aby oczyszczać wodę ze studni?
W wyborze odpowiedniej metody oczyszczania wody (RO czy UV) pomogą nam wyniki pomiaru dokonane czujnikiem TDS. Jeśli miernik ten wskazuje wartość wyższą niż 300 ppm (zazwyczaj jest to poziom charakterystyczny dla wody ze studni), należy wybrać oczyszczacz wody oparty o technologię RO (odwrócona osmoza). Tylko ta metoda pozwoli usunąć nadmiar TDS, jednocześnie zmiękczając wodę i osładzając jej smak.
Jeśli wysokość TDS jest niższa niż 300 ppm, można wybrać oczyszczacz oparty jedynie o technologie UV. Woda o niskim poziomie TDS może być bowiem traktowana promieniami ultrafioletowymi, które pomagają w eliminacji wszystkich istniejących w wodzie bakterii lub mikroorganizmów.
Większość konsumentów preferuje jednak bardziej zaawansowaną instalację łączącą technologie RO i UV. Zapewnia ona o wiele większą skuteczność w usuwaniu rozpuszczonych substancji, w tym szczególnie chemikaliów i patogenów, czyniąc wodę całkowicie zdrową i zdatną do codziennego spożycia.
Woda otrzymywana z dowolnego źródła musi przejść przez proces oczyszczania. Czysta pitna woda jest koniecznością, ponieważ wspomaga organizm w walce z bakteriami i wirusami. Dlatego nie powinniśmy iść na kompromis w kwestii wyboru najlepszego oczyszczacza wody do naszego domu. W przeciwnym razie ryzykujemy zdrowie swoje i swoich bliskich.
Aby dowiedzieć się więcej o filtrach do wody, przeczytaj inne artykuły na naszym blogu.
